Zamek w Ząbkowicach Śląskich – niesamowite miejsce .

Koniecznie musisz to zobaczyć .

Najstarsza za­cho­wa­na do cza­sów współ­czes­nych wzmian­ka o zam­ku wa­row­nym w mieś­cie Ząbkowice Śląskie po­cho­dzi z ro­ku 1321, z okre­su, kie­dy księs­twem rzą­dził Ber­nard zwa­ny Sta­tecz­nym (+1326), pan na Ja­wo­rze, Świd­ni­cy i Zię­bi­cach. Naj­częś­ciej więc te­mu właś­nie wład­cy przy­pi­sy­wa­na jest ini­cja­ty­wa bu­do­wy go­tyc­kie­go zes­po­łu o­bron­ne­go, któ­re­go o­kres po­wsta­nia da­to­wa­ny jest na pier­wszą kwar­tę XIV stu­le­cia, choć część his­to­ry­ków wska­zu­je na wcześ­niej­szą je­go chro­no­lo­gię u­zna­jąc za fun­da­to­ra oj­ca Ber­nar­da – księ­cia Bol­ka I Su­ro­we­go(+1301). Gdy w 1335 ro­ku nas­tęp­ca Ber­nar­da na tro­nie zię­bic­kim, a za­ra­zem je­go mło­dszy brat Bol­ko II (+1341) od­mó­wił mar­gra­bie­mu mo­raw­skie­mu Ka­ro­lo­wi Luk­sem­bur­skie­mu (+1378) hoł­du len­ne­go ze swe­go księs­twa, o co ten sil­nie za­bie­gał mię­dzy in­ny­mi w ce­lu po­zys­ka­nia swo­bod­ne­go do­stę­pu do szla­ku ko­mu­ni­ka­cyj­ne­go po­mię­dzy Pra­gą a czes­kim wów­czas Wro­cła­wiem, Ka­rol wy­słał do Ząb­ko­wic od­dzia­ły zbroj­ne, aby za­ję­ły za­mek i zmu­si­ły Bol­ka do us­tępstw. Od­dzia­ły te o­ka­za­ły się jed­nak zbyt sła­be w star­ciu z de­ter­mi­na­cją wojsk ksią­żę­cych i mu­ra­mi ząb­ko­wic­kiej wa­row­ni, co za­koń­czy­ło się dla nich klęs­ką i wzię­ciem 150 ry­ce­rzy do nie­wo­li. Bol­ko II nie po­tra­fił jed­nak prze­kuć te­go suk­ce­su w zwy­cięs­two po­li­tycz­ne, bo­wiem po wy­pusz­cze­niu jeń­ców w za­mian za sto­sun­ko­wo ma­ły o­kup za­led­wie rok póź­niej z nie­jas­nych po­wo­dów do­bro­wol­nie uz­nał się len­ni­kiem Ka­ro­la od­da­jąc mia­sto wraz z zam­kiem pod władz­two ko­ro­ny czes­kiej. Ta nie­kon­sek­wen­cja w pos­tę­po­wa­niu księ­cia nie­zro­zu­mia­ła by­ła rów­nież przez współ­czes­nych mu świad­ków tych wy­da­rzeń, co su­ges­tyw­nie na­kreś­lił XIV-wiecz­ny kro­ni­karz Jan­ko z Czarn­ko­wa na­zy­wa­jąc go po­mie­sza­nym na u­myś­le. Przy­pusz­czal­nie jed­nak de­cyz­je Bol­ka by­ły do­brze prze­myś­la­ne, a po­dyk­to­wał je al­bo brak pie­nię­dzy spo­wo­do­wa­ny roz­rzut­noś­cią wład­cy, al­bo pra­gma­tyzm na­ka­zu­ją­cy za­przes­ta­nie o­po­ru przed sil­niej­szym wro­giem w obli­czu słab­ną­ce­go wspar­cia ze stro­ny kró­la pol­skie­go Ka­zi­mie­rza Wiel­kie­go.